ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΣΤΕΑΡΘΡΙΤΙΔΑ;
Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική νόσος που προσβάλλει τις αρθρώσεις. Είναι η πιο συχνή μορφή αρθρίτιδας, η οποία κάνει την εμφάνισή της με τη πάροδο του χρόνου. Μετά τα 65 έτη, το 80% του πληθυσμού έχει ακτινολογικά ευρήματα οστεοαρθρίτιδας τουλάχιστον σε μια άρθρωση, με μόνο των 60% αυτών να εμφανίζει συμπτώματα. Θεωρητικά κάθε άρθρωση μπορεί να εμφανίσει τη νόσο. Συνήθως όμως η οστεοαρθρίτιδα προσβάλλει τα δάκτυλα χεριών και ποδιών, τη σπονδυλική στήλη, το ισχίο και το γόνατο. Οφείλεται στη σταδιακή φθορά του χόνδρου, που φυσιολογικά καλύπτει τις αρθρικές επιφάνειες και έχει ως σκοπό την μείωση της τριβής μεταξύ των οστών των αρθρώσεων κατά την κίνηση.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ
- Πόνος άρθρωσης κυρίως κατά την κίνηση
- Δυσκαμψία άρθρωσης (ειδικά μετά από παρατεταμένη ακινησία)
- Περιορισμός κινητικότητας της άρθρωσης (μειωμένο εύρος κίνησης)
- Οίδημα
- Παραμόρφωση της άρθρωσης
- Ήχος κατά την κίνηση (κριγμός) λόγω τριβής των οστών
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ
- Ηλικία
- Αυξημένο σωματικό βάρος
- Τραυματισμοί
- Βαριά σωματική εργασία ή ενασχόληση με ορισμένα αθλήματα
- Γενετική προδιάθεση
- Συγγενή αίτια (π.χ. συγγενές εξάρθρημα του ισχίου)
- Μεταβολικά αίτια (π.χ. σακχαρώδης διαβήτης, αιμοχρωμάτωση)
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ
Η κλινική εικόνα και το ιστορικό σε συνδυασμό με έναν απλό ακτινολογικό έλεγχο είναι αρκετά για τη διάγνωση. Τα ευρήματα σε μια απλή ακτινογραφία είναι τόσο χαρακτηριστικά που οποιαδήποτε άλλη απεικονιστική μέθοδος κρίνεται μη αναγκαία. Αν υπάρχει υποψία υποκείμενης νόσου, πχ ρευματοειδής αρθρίτιδα, τότε ίσως χρειαστεί περαιτέρω διερεύνηση με εργαστηριακό έλεγχο αίματος ή αρθρικού υγρού.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ
Τρεις είναι οι θεραπευτικές κατευθύνσεις στην διαχείριση της οστεοαρθρίτιδας: η μείωση του πόνου, η αποκατάσταση της λειτουργικότητας της άρθρωσης και η καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου. Για την διαχειριση του πονου συστηνονται τα παρακατω:
- Λήψη απλών αναλγητικών (παρακεταμόλη) . Αν αυτό δεν γίνει εφικτό μπορεί να συνταγογραφηθούν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.
- Ο ιατρικός βελονισμός βοηθά σημαντικά στην μείωση του πόνου.
- Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει έντονο οίδημα και πόνος, η παρακέντηση του υγρού και η ταυτόχρονη έγχυση φαρμάκων είναι ανακουφιστική για τον ασθενή. Ενδαρθρικά συνήθως εγχύονται ουσίες όπως κορτικοειδές με τοπικό αναισθητικό, υαλουρονικό οξύ, πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP), υπέρτονα διαλύματα γλυκόζης (προλοθεραπεία).
- Η λήψη σκευασμάτων χονδροΐτίνης και γλυκοζαμίνης από το στόμα μπορεί ενδεχομένως να βοηθήσει στην μείωση των συμπτωμάτων
Σίγουρα όμως ο ασθενής θα έχει σημαντικό όφελος εάν συνδυάσει την απώλεια σωματικού βάρους με την έναρξη ενός προγράμματος θεραπευτικής άσκησης. Το πρώτο θα συμβάλει στην αποφόρτιση της άρθρωσης και το δεύτερο θα προάγει την ενδυνάμωση των περιαρθρικών μυών, με τελικό αποτέλεσμα τη μείωση του πόνου και την βελτίωση της λειτουργικότητας και της ποιότητας ζωής του ασθενή.